Dinsdag, 11 juli
Blijf op de hoogte en volg Sonja
11 Juli 2017 | Vietnam, Hanoi
Het voordeel van een kamer zonder ramen is dat het lang/altijd donker is. We slapen/hangen tot 11.00 uur, even bijslapen. Bij t inpakken van onze spullen, zie ik hele kleine, supersnelle beestjes rondrennen over het bed, mijn backpack en mijn armen. Hoort blijkbaar bij een heel goedkoop hostel op een A-locatie... Bedbugs bijten, deze rennen alleen maar. Vlakbij ons hostel ontbijten we met banh mi , een broodje met diverse soorten beleg. Voor de vitamientjes nog een smoothie met ananas en banaan erbij. We wandelen naar het Ho Hoan Kiem meer, daar ligt een prachtig park omheen. Soort mangrove bomen staan aan de rand van het meer. We lopen over een rode brug naar een eilandje in het meer waar een tempel op staat. Tak heeft een te korte broek, dus leent een lange blouse om gepast gekleed de tempel binnen te mogen gaan. Ik heb mijn backpack al ingepakt voor de trekking, dus kan met een hemdje over mijn schouders gedrapeerd ook fatsoenlijk naar binnen. Er wordt weer een variëteit aan verse producten en drankjes geofferd bij een altaar waar de Boeddha's zaten. Er wordt veel gebeden bij het altaar. Het is prachtig daar, we blijven daar een poos om rond te kijken. Door het park wandelen we verder, relaxen op een bankje en genieten van alles wat we zien. Het lijkt wat rustiger in Hanoi dan gisteren.. Oversteken doen we nu heel gemakkelijk. Gewoon lopen en de muur van auto's en scooters rijdt wel om ons heen, we hebben er vertrouwen in. In Hanoi staat een gevangenis die door de Fransen in de koloniale tijd is gebouwd om Vietnamese politieke gevangenen vast te houden. Een deel staat er nog van en dient nu als museum. Voor € 1,00 p.p. mogen we naar binnen. Ik vraag of er een groepsrondleiding wordt gedaan en we krijgen een privégids. Het is een hele enthousiaste jonge man die met veel passie de verhalen vertelt. We zien de zalen waarop aan beide zijden één bed is gemaakt, waarop gevangenen met voetklemmen op vast werden gemaakt. Er zijn dodencellen, daar wacht men op de executie met de guillotine. De hoofden werden buiten als voorbeeld tentoongesteld als afschrikwekkend voorbeeld. De guillotine stond ook nog opgesteld. Het mes was eerst recht, pas later toen bleek dat er met een bot mes wel erg veel moeite moest worden gedaan om het hoofd er af te krijgen, werd het scherp geslepen. In de isolatiecel werden mensen op een achterover hellend betonnen vlak gelegd, de enkels in voetklemmen, in het pikkedonker. Sommigen verbleven daar vier dagen en kwamen helemaal gedesoriënteerd daar vandaan. De Fransen vertrokken, daarna kwamen de Amerikanen om Zuid-Vietnam te bevrijden van de communisten in Noord-Vietnam. De gevangenis diende toen voor Amerikaanse krijgsgevangenen, die overigens goed behandeld werden. Het was een hele indrukwekkende rondleiding. We wandelen terug, nemen wat kleins in een restaurantje, yeah yoghurt met fruit... we genieten enorm van de stad Hanoi, veel te zien en te doen. In ons hostel rekenen we af en vragen wat over de mogelijkheden als we uit Sapa terugkomen. Nu even wat eten en om 21.00!uur stappen we op de slaapbus naar Sapa.. Op weg naar nieuwe avonturen.