Zaterdag 15 juli

De wekker had ik ingesteld, niet aangezet, dus als ik om 06.41 wakker schrik, maak ik Xascha wakker en we spoedden ons naar de eetzaal voor het ontbijt. Dat werd om 06.45 opgediend, we waren keurig op tijd! Inpakken en wegwezen, we gaan naar Halong Bay vandaag voor een cruise en een kookworkshop. In de lobby vraagt het Canadese stel waarbij we aan tafel zaten of wij hun paspoorten hadden gekregen. De receptionist had gemeld dat hij hun paspoorten al had weggegeven. Dat was wel even schrikken, wij hadden ze niet. De receptionist bleek ze toch nog te hebben, wat een paniekzaaier. We zitten enkele uren in de bus met uitzicht op voornamelijk rijstvelden waarin gewerkt wordt. Een boer, zijn hoofd bedekt met een strooien punthoed, ploegt een stuk land met een houten ploeg. Er staat een buffel voor die het zware werk verricht. We rijden op vlakke stukken land, in de verte zien we heuvels. De weg op de heenweg is goed. Op een kleine boot vertrekken we naar Halong Bay. Het regent hard dus we zitten binnen aan een tafel. Tijd om mijn achterstallige schrijfwerk te doen. We spelen wat spelletjes kaart totdat we, midden op het water, over stappen op de grote boot. We komen de Australische weer tegen die de trekking in Sapa met ons had gedaan. Op het zonnedek staan vier loungebedden naast elkaar, die bezetten we. Het is inmiddels droog en we relaxen een poos. We varen tussen grillige rotsformaties door, passeren veel boten en drijvende vissersdorpjes. Dit zijn mini huisjes waaromheen met planken en drijftonnen ruimte op het water is gecreëerd. Tussen de planken zijn netten gespannen. Honden lopen behendig over de planken tussen de netten. Volgens onze begeleider zijn er enkele duizenden mensen die zich zo met het vangen van vis en oesters bezighouden. Dan worden we geroepen voor de kookworkshop. Hoopvol verlaten we onze ligbedden om mee te doen. Beneden worden er springrolls gerold, we mochten er ook nog wel een paar oprollen. Dit was een beetje teleurstellend, hadden andere verwachtingen. Van medepassagiers horen we dat een kookworkshop vaak gelijk staat aan springrolls maken. Aan boord krijgen we een uitgebreide lunch voorgeschoteld. Onze tafelgenoten komen uit Korea en vertellen enthousiast over Guus Hiddink die het Koreaanse voetbal blijkbaar een boost heeft gegeven. Wel 5 Koreaanse voetballers hebben dankzij onze Hiddink een voetbalcarrière in Europa... Tijdens het varen leggen andere schepen aan om passagiers van onze boot aan boord te nemen of om mensen bij ons aan boord te laten komen. Het is allemaal strak geregeld. Na een heerlijke tocht varen we terug. Zo'n 100 meter van de wal vandaan, stappen we op een klein bootje. Iedereen moet een zwemvest aan, dus we rekenen bijna op een woest tochtje. Dat valt reuze mee, we zijn er snel. De wachttijd van drie kwartier brengen we door met het kaartspel hartenjagen. We nemen een hele andere weg terug, in ieder geval niet de snelweg. Regelmatig komt de bus los van het asfalt. Zeer regelmatig zijn er soort plateaus in het wegdek aangebracht, de chauffeur mindert nergens vaart voor. Renzo wordt misselijk van deze rit. Halverwege worden we gedropt bij een commercieel centrum waar we verplicht 45 minuten door brengen. Allerlei peperdure spullen als sieraden, vazen, kunst en snoepwerk worden daar verkocht. De terugreis duurt lang, uiteindelijk komen we toch weer bij ons hostel uit. De was en de grote backpacks halen we op en checken in in het Blue Star Hotel. De kamers zijn super, een eigen badkamer, schone lakens en airco en dat voor € 9,00 per nacht....