Dinsdag 25 juli

De wekker ingesteld, echter niet aangezet, dus worden we om één minuut voor half vijf gewekt door Renzo. Snel een elastiekje in de haren, tanden poetsen en deo onder de oksels, helemaal op tijd klaar! Onze tuktuk staat er al, het is nog pikkedonker als we op weg gaan naar Angkor Wat. Onderweg rijdt de tuktuk door flinke plassen die onze voeten en benen nat maken. Bij het ticketcenter kopen we kaartjes, deze zijn persoonlijk, er wordt een foto gemaakt die op het kaartje wordt geprint. Na nog een stukje rijden, komen we bij Angkor Wat aan, in de hoop om de zon op te zien komen vanachter de tempel. Helaas is het zo regenachtig en bewolkt dat de zon zich niet laat zien. Er zijn al veel mensen zo vroeg op pad, velen staan klaar om een glimp van de zonnestralen op te vangen aan de voorzijde van de tempel. Ook wij gaan er bij staan, nemen vast wat foto's totdat iemand mij vraagt om ergens anders te gaan staan, mijn fluorescerende gele regenjasje is te opvallend en neemt te veel kleur weg!?! Nou ja zeg, dit komen we steeds tegen, mensen willen foto's maken en vinden het maar irritant dat er andere mensen zijn die hun unieke foto verpesten met hun aanwezigheid. Het is ontzettend druk en er wordt wat afgeposeerd, hele groepen, met name Chinezen, blokkeren doorgangen om maar het perfecte plaatje te schieten. Een tourguide biedt zijn diensten aan en daar maken we gebruik van, zonder uitleg ontgaat ons de betekenis en geschiedenis van Angkor Wat. In totaal zijn er 300 tempels gebouwd, verspreid over het hele terrein. Hindoeïsme en Boedhisme wisselden elkaar af in de tempel. De koning gebruikte deze Angkor Wat om te bidden. In 37 jaar tijd is deze tempel gebouwd zo'n 900 jaar geleden door 1 miljoen arbeiders en met hulp van 4000 olifanten. In sommige grote stenen zitten kleine gaten waar houten pinnen in gestoken konden worden, zo konden de olifanten deze met behulp van touw verslepen. De stenen kwamen uit een steengroeve die 16 kilometer verderop lag en werden via water aangevoerd op bamboe vlotten. Angkor Wat is één van de zeven wereldwonderen vertelt de gids. Het is een enorm gebouw, helemaal met mensenhanden gebouwd, heel erg indrukwekkend. We scharrelen en klimmen wel drie uur in deze tempel. Onze Tuktuk chauffeur kent een goed ontbijtrestaurantje, we nodigen hem uit om mee te eten. Hij vertelt indrukwekkende verhalen over dit land. Tien jaar werkte hij in een hotel, 6 dagen per week, negen uur per dag en hij verdiende € 100,00 per maand. Nu heeft hij zijn eigen tuktuk en is actief op FB om klanten te werven. Veel tuktuk chauffeurs hebben soms dagen dat ze geen ritjes hebben, dat betekent dus ook geen geld voor eten. Veel Cambodjanen leven van dag tot dag , van maaltijd tot maaltijd. Het is zo'n arm land. Niet alle kinderen kunnen naar school, dat kost geld. Een rijbewijs of een universiteitsdiploma kun je kopen als je de juiste connecties hebt, overheidsdiensten zijn erg corrupt. Het is interessant om zo wat meer te leren over dit land. Na het ontbijt stoppen we bij de volgende tempel, de Bayun Tempel. Vooraf hebben we wat informatie gekregen van onze chauffeur. Het is ook een grote tempel, we beklimmen de trappen en kijken onze ogen uit. Daar wonen hele apenfamilies, die inmiddels bijna tam zijn. Bij een vrouw die vlakbij ons staat, springen er drie tegelijk op haar, ze proberen haar handtas open te maken. Daarna bezoeken we nog twee kleine tempels die verspreid over het terrein liggen. Het zijn oude tempels die nog redelijk in takt zijn, veel gezichten in steen uitgehouwen. Binnen zit een hele jonge monnik die donaties in ontvangst neemt en daarna de gever zegent. Hij/zij zit met de handen op ooghoogte gevouwen, de monnik zegt luidkeels iets op en besprenkelt de persoon met gewijd water, ook krijgt die persoon een armbandje. De tuktuk chauffeur wil ons naar nog twee tempels brengen, inmiddels hebben we er wel genoeg gezien, ondanks dat het enorm indrukwekkend is allemaal. Wij cultuurbarbaren zijn enigszins verzadigd . Één tempel willen we nog graag zien, de jungle-tempel. Deze tempel vertoont heel veel verval, grote delen zijn ondersteund of afgezet. Het apart van deze tempel is dat er bijzondere, mooie bomen op, over en door de muren van het complex groeien. Enorme dikke boomwortels zijn zichtbaar bij een boom die bovenop de muur is gegroeid, de bomen zijn minstens tweehonderd jaar oud. Op de lange weg richting de tuktuk die door het bos loopt, zit een orkest muziek te maken, ook verkopen zij muziekinstrumenten. Een bord geeft aan dat dit mannen zijn die verminkingen hebben opgelopen door ontplofte landmijnen, op deze manier verdienen ze zelf hun geld. Indrukwekkend. Op ons verzoek worden we teruggebracht naar Siem Reap, het is 14.00 uur, dus zijn al ruim 9 uur onderweg en hebben 9 kilometer gelopen. Tijd voor een lunch. Tijdens onze maaltijd sleept een katje de offerranden van een altaartje in het restaurant, de kat respecteert uitsluitend eten. Elk huis of restaurant heeft wel een eigen altaartje waar fruit, koffie, yoghurt of koek wordt geofferd. ' s Middags zoeken we uit hoe we morgen naar Bangkok terug kunnen op een goedkope manier. Het lukt niet zo goed, we vinden geen tickets, alleen hele dure. Aan het einde van de middag lopen we naar een reisbureautje en binnen 10 minuten zijn we voorzien. In de oude stad gaan we naar een leuk restaurantje waar we uitstekend eten. Alweer wordt gevraagd hoe ons reisgezelschap in elkaar steekt, twee Europeanen, een chinees die zegt uit Nederland te komen, wat steeds hele verbaasde blikken oplevert en een Thaise. In een heel leuk restaurantje sluiten we de avond met heerlijke toetje, daarna wandelen we naar ons hostel. Om 08.15 worden we hier opgehaald, alweer op weg naar het laatste deel van onze reis, Bangkok!