Dinsdag 18 juli deel 1

De chauffeur van het hostel pikt ons op en we gaan op weg. Claxonneren en met groot licht knipperen hoort bij zijn rijstijl, net als rechts inhalen, afsnijden en zigzaggen tussen het andere verkeer door. Gelukkig is het niet druk. We rijden vlak langs de kust en luxe wijken. Enorme hotels, luxe restaurants en prachtig verlichte kantoorgebouwen vormen ons uitzicht. Na 40 minuten komen we aan bij de homestay en worden hartelijk begroet door de eigenaren. Zij vertellen ons dat er een tropische storm geweest is en dat dat waarschijnlijk de vertraging van de trein heeft veroorzaakt. Dan wil ze ons naar DE kamer brengen... Twee hebben we er geboekt, dus we geven dit ook aan. Ze kijkt heel verschrikt, ze heeft alleen de familiekamer voor ons en laat de boeking zien. Inderdaad, zij heeft een aanvraag voor 1 kamer. Op onze reservering staan heel duidelijk twee kamers, ergens bij Expedia iets mis gegaan. Ze heeft een oplossing, drie mensen in 1 bed en dan nog iemand in het andere.... Hier hadden we even niet op gerekend, het was al 23.00 uur, moe en hongerig, we werden er wel een beetje chagerijnig van. Er was maar één kamer, we hebben het reuze gezellig met elkaar, met z'n drieën in één bed was net iets te knus. Uiteindelijk werd er nog een matras op de grond gelegd en voor de andere nachten worden we bij een vriendin onder gebracht. Minder leuk, deze dagen wilden we graag rustig door brengen op één plek. Naar het strand gaan en zo. Helaas, weer verhuizen. Vlakbij was een restaurantje, nog net open en daar hebben we even iets normaals gegeten. Het is jammer want deze homestay is echt perfect. Zeer luxe sanitair, ruime kamers, prachtige lounge en ontzettend aardige mensen. Nu zit ik op een balkonnetje met prachtig uitzicht te schrijven.